Poranne promyki słońca budzą nas po 8-mej. Szybki basen, śniadanie i korzystając z okoliczności przyrody ruszamy w trasę. Szlak prowadzi cały czas lasem w linii prostej ładnie to wygląda. Mijamy zabudowania niewielkiej miejscowości Dąbrówka i po jakiś 2-3 km docieramy do miejscowości Jemielnica.

Miejscowość wzmiankowana już w 1225 r., w XIII w. lokowana na prawie niemieckim należy do najstarszych miejscowości ziemi strzeleckiej. Związania religijnie i gospodarczo z opactwem cysterskim powstałym dzięki fundacjom księcia opolskiego Bolka I (1280 sprowadzenie cystersów z Rud Raciborskich). Jemielnica jest jednym z punktów postojowych szlaku Cystersów łączących klasztory w Kamieniu Ząbkowickim, Henrykowie, Bardzie, Krzeszowie, Lubiążu i Trzebnicy. Powstanie szlaku łączącego klasztory cysterskie przez całą Europę od Portugalii do Polski zainicjowała przez kilku laty Rada Europy.

Ruszamy dalej. Mamy za sobą większą część trasy za nami. Docieramy do Strzelec Opolskich. Jest to siedziba powiatu strzeleckiego położona u podnóża Góry Św. Anny, prawa miejskie uzyskało w 1281 r. z nadania księcia opolsko-raciborskiego Bolesława I. W XIW w. przez krótki okres czasu było stolicą księstwa strzeleckiego, do wojny trzydziestoletniej rozwijało się pomyślnie z racji usytuowania przy ważnych szlakach handlowych, w starożytności był to szlak bursztynowy i sołny. W czasach późniejszych tzw. szlak hanzeatycki prowadzący z Hamburga do Kijowa. W drugiej połowie XIX w. ważny ośrodek przemysłu wapienniczego i maszynowego.

Publiczna Szkoła Podstawowa nr 7 to nasze miejsce docelowe. Rozbijamy namiot by chociaż przez chwilę schronić się w cieniu. Popołudniem wyruszamy na zwiedzanie miasta. Pozostałości murów miejskich z XV w. z basztą przebudowaną na dzwonnicę, ratusz z 1844-1846, wieża z XVI w. i neobarokowy kościół parafialny św. Wawrzyńca - zrobiły duże wrażenie na nas. Kościół Bożego Ciała, dawny ewangelicki - neoromański z 1825-1826, ruiny zamku książąt opolskich z XIV w. oraz mijany po drodze do szkoły drewniany kościółek cmentarny św. Barbary z 1683-1690 - to kolejne przystanki na naszej trasie. Niedaleko od centrum znajduje się brama wjazdowa późnoklasycystyczna z połowy XIX w. oraz domy z 1 połowy XIX w.
Wieczorkiem zaopatrujemy się w dobrze zaopatrzonych marketach.