OWRP zbliża się do końca. Dzisiaj dzień wolny. Część z nas zdecydowała się aby dzisiejszym celem było miasto Jasenik. I tak wyruszyliśmy koło godziny 8-mej. Szlakiem niebieskim idziemy wspinamy cały czas się pod górę. Droga piaszczysta, otacza nas cały czas las.

Docieramy do skrzyżowania szlaków niedaleko góry Sporny [756 m.n.p.m.]. Tutaj podążamy już żółtym szlakiem. Podziwiamy widoki rozpościerające się na przeciwległe Góry Rychlebskie i dolinę rzeki Bela. Koło południa docieramy na Certovy Kameny [693 m.n.p.m]. Jest to piękna skalna ostroga zbudowana z pegmatytów. Na taras wisokowy prowadzą metalowe klamry, ubezpieczone łańcuchami.

Po drodze rozpościera się widok na malowniczo położone na stokach Studniczej Góry [991 m.n.p.m.] Uzdrowiko "Priessnitz S.A." Znajduje się ono ok. 2 km od miasta, na najbardziej na północ wysuniętym fragmencie czeskiego Śląska i Moraw. Uzdrowisko, umiejętnie rozplanowane w przepięknym krajobrazie, góruje nad okolicą. Z trzech stron otoczone jest górami, jedynie na wschód biegnąca dolina rzeki Białej - otwarta jest na polskie równiny, Uzdrowisko odznacza się wyjątkowymi warunkami klimatycznymi, umożliwiającymi leczenie kuracjuszy przez cały rok. Stosuje się tu naturalne metody lecznictwa w połączeniu z najnowszymi zdobyczami nauki. Rocznie uzdrowisko odwiedza 12 tys. kuracjuszy. Historia uzdrowiska sięga przełomu XVIII i XIX wieków, kiedy to na północny zachód od miasta Jesenik pod zalesionymi górami, powstała osada Grafenberg, która od 1833 r. zaczęła się przeradzać w uzdrowisko.

My jednak odpoczywamy i ruszamy do Jasenika, który osiągamy w porze obiadowej. Jasenik miasto nazwane perłą Jesenicka ze względu na swoje przepiękne położenie w przyrodzie - leży w dorzeczu rzek górskich Starzycz (Staříč) i Biała (Bělá) gdzie przebiegają i drogi, które je łączą poprzez Ramzowskie i Czerwonohorskie siodło (Červenohorské sedlo) z okolicznym światem. Spływ obu tych rzek wytworzył tu rozległe żwirowisko, także około 1260 roku pierwsi osadnicy zaczęli miejsce to nazywać Frywaldow (frei vom Walde). Na początku była to wieś ale w krótkim czasie stała się miastem ( około 1267 roku ). Już około 1290 roku miasto stało się siedzibą "vikbildu", okr!gu administracyjnego zarządzającego 10 wsiami, w których wójt miejski miał prawo wydawać wyroki śmierci. Bezpiecznym miejscem miasta bez murów obronnych była twierdza.
Na początku XVI wieku miasto nękały częste najazdy rabunkowe . Z tego okresu (1326 r.) wywodzą się również ważne zmiany o kuźniach znajdujących się blisko miasta. W tym czasie było ich tam trzynaście. Można się domyśleć, że chodziło o produkcję żelaza dobrej jakości, ponieważ z dwóch wiadomości z końca XIV wieku wiemy, że dobrze się sprzedawała w Anglii. Wraz ze spadkiem wydobycia rudy zanikły i kuźnie wraz z górniczymi wioskami. Na początku XV wieku żelazo kuło się tu tylko na dwóch miejscach.
W tym czasie wójtem miasta był Hynek z Muszyna, który ze względu na swoje zamiłowanie do husytyzmu był odwołany z funkcji wójta.
Nowy rozmach wydobycia nie tylko rudy żelaza ale złota i srebra przyniosło miastu w 1506 roku statut miasta górniczego ale przede wszystkim miasto stało się majątkiem znanej rodziny przedsiębiorców - Fuggerów z Augzburga. Firma ta po wydobyciu głównych złóż rudy, w 1547 roku sprzedała miasto wraz z przylegającymi wioskami ponownie biskupowi wrocławskiemu. Od tego czasu w Jeseniku rezyduje patrymonialny urzędnik zarządzający do 1848 roku obszarem od Mikulowic aż po Ramzową i Filipowice. Wizja działalności górniczej rozwiała się już w XVI wieku. Wówczas miasto ujęło się skromniejszego ale trwalszego źródła dochodu - płóciennictwa. Zwłaszcza przedmieście Swoboda było zamieszkałe pracownikami przędzalni i płóciennikami, którzy gotowe wyroby wywozili do całej Europy i nowo odkrytych zamorskich osad.
Rzemieślniczy charakter miasta potwierdza wiele cechowych odznaczeń udzielonych miastu na przełomie XVI i XVII wieku.

Po zjedzeniu całkiem taniego i smacznego obiadu ruszyliśmy na zwiedzanie miasta. Część z nas jednak postanowiła wrócić szlakiem pieszym do Zlatych Hor. Reszta na miasto.

Ratusz to późnorenesansowa budowla z 1710 r., dzisiejszy wygląd pochodzi z przełomu XVIII/XIX w. Niedaleko centrum znajduje się neorenesansowy kościół farny Wniebowzięcia NMP z 1862 r., przebudowany z gotyckiego w 1418 r. Odpoczywamy na Katovna - czyli rokokowym budynku miejskim z 1782 r. Zamek na wodzie, surowy w swej kamiennej prostocie, wzniesiony przez biskupów wrocławskich w XIII wieku, w 1585 r. gotycka twierdza została przebudowana na zamek renesansowy, w którym od 1905 r. ma swoją siedzibę Muzeum Krajoznawcze z ekspozycjami: geologiczną, uzdrowiskową i historyczną regionu jasienickiego. W XVII w. w zamku odbywały sie śląskie procesy czarownic. Wojna trzydziestoletnia pokazała miastu swe złe oblicze w sposób bardzo nieprzyjazny. W tym czasie bowiem od 1622 roku rozpoczęły się procesy czarownic, których wynikiem były setki ofiar. W Jeseniku wiemy o 102 osobach, które zostały spalone na stosie koło drogi wiodącej do uzdrowiska. Chaos spowodowany długim okresem wojennym we wszystkich sferach życia tylko powoli ustępował miejsca spokojnej pracy miejskich rzemieślników. Po podziale Śląska w 1742 r. miejscowe płóciennictwo bardzo cierpiało utratą możliwości wywozu towaru do Wrocławia i trwało jeszcze długi okres czasu zanim te nieprzyjazne skutki zostały przynajmniej częściowo ograniczone dostarczaniem towarów na półwysep Bałkański. Po drodze mijam ewangelicki kościół z 1883 r. z plebanią z 1885 r.

Wracam pociągiem Zlaté Hory - Ondřejovice - Mikulovice -Ondřejovice - Zlaté Hory o 15:45. Kurde ale frajda. Wsiadamy do szynobusu w którym czas zatrzymał się w latach 60-tych. Piękne i wspaniałe widoki na trasie zostaną długo w mojej pamięci.

Na wieczór lądujemy na naszym polu namiotowym, które o dziwo w Czechach są bezpłatne !!!. Ostatnia odprawa, małe podsumowania, wspólne fory, jutro ostatni dzień .... i powrót do Polski.