To już dziesiąty dzień. Startujemy czerwonym szlakiem. Dzisiaj wchodzimy na teren Góry Opawskich. Przedostatnim obiektem zwiedzanym w Prudniku jest kościół parafialny. Wzmiankowany w 1321 r. pierwotnie wielokrotnie przebudowywany. W roku 1730 rozpoczęto budowę obecnego kościoła pod wezwaniem św. Michała Anioła. Usytuowany jest pośrodku Placu Farnego. Orientowany, prezbiterium w kierunku wschodnim. Murowany, tynkowany, z prostokątnym korpusem, półkolistym prezbiterium. Od frontu na osi wieża. Dach dwuspadowy, kryty blachą. Podobnie pokryte daszki prezbiterium, krucht, przybudówek i hełm. W 1946 roku kościół przejęli Dominikanie, którzy przeprowadzili remont po zniszczeniach wojennych. W latach 1979 - 83 został przeprowadzony remont posadzki, instalacji, wieży, dachu i elewacji. Jeszcze w okresie powojennym dach był kryty łupkiem.

Jako ostatni obiekt miejski to kościół i klasztor OO. Bonifratrów.

Klasztor z 1783 roku jest dziełem Michała Clementa, kościół wzniesiono w latach 1785 - 87. Usytuowany w zachodniej części Starego Miasta. Zabudowa kościoła i klasztoru zajmują część północnej pierzei ulicy Piastowskiej, a od zachodu sąsiadują z ulicą Kołłątaja. Zabudowa konwentu składa się z kościoła fasadą zwróconego na południe i przylegającego do jego wschodniej elewacji długiego, dwukondygnacjowanego skrzydła klasztornego.
Kościół jest murowany, otynkowany, salowy, z trójbocznie zamkniętym prezbiterium. Nawa nakryta kolebką z lunetami, ściany artykułowane pilastrami. Chór muzyczny wsparty na trzech półkolistych arkadach, nad nim sklepienie kolebkowo-krzyżowe. Oświetlenie wnętrza przez okna zwieńczone półkoliście. Ołtarz klasycystyczny, XIX wieczny.

Ostanie spojrzenie na miasto, ostatnie zakupy a my wspinamy się ku sanktuarium św. Józefa.

Trochę czasu zajęło nam pogłębianie wiedzy na temat tego miejsca. Podążamy dalej. Nasze nogi powoli odczuwają charakter górski terenu. Idziemy lasami. Mijamy unikalny kamień graniczny miasta królewskiego jakim był kiedyś Prudnik. Wchodzimy na niebieski szlak i docieramy do Pokrzywnej. Tam zostajemy nad pięknym stawem rybnym, gdzie można zarówno popatrzeć na pływający tam narybek a także złowić i zjeść od razu zawartość wędki. Jest to zbiornik przeciwpowodziowy na Złotym Potoku.

Pokrzywna - popularna kiedyś wieś letniskowa założona jako osada leśna w XVI w. w dolinie Złotego Potoku, z racji malowniczego położenia często określana jest mianem "Śląskiej Szwajcarii". Główny punkt wypadowy na Kopę Biskupią (890 m.n.p.m.) najwyższy szczyt Gór Opawskich z przejściem turystycznym do Czech (Złota Hora), siedziba dyrekcji Parku Krajobrazowego "Góry Opawskie", zapora i zalew na Złotym Potoku.

Jesteśmy coraz bliżej granicy polsko-czeskiej. Szkoda że nad jeziorem nad którym się rozbiliśmy z przyczyn sanitarnych nie można się wykąpać. Ale cóż takie uroki wysokiej temperatury. Świetna okolica na spacery ...